Zwembad in Pajottegem: duur prestigeproject of echte noodzaak?
PAJOTTEGEM – De gemeente Pajottegem start een onderzoek naar de haalbaarheid van een eigen zwembad. Hoewel het idee al langer leeft, rijst de vraag of deze investering wel verantwoord is. Een eigen zwembad lijkt misschien een luxe, maar wie betaalt de rekening? En wat met de inwoners die het zwembad niet gebruiken?
Kosten en financiële impact
De bouw en het onderhoud van een zwembad vormen een aanzienlijke kostenpost. Zelfs met subsidies blijft een groot deel van de financiering bij de gemeente en dus bij de belastingbetaler liggen. Dit roept vragen op over de prioriteiten van het gemeentebestuur: is een zwembad écht nodig, of zijn er andere, dringender investeringen?
Volgens schepen van Financiën Lieven Snoeks moet de gemeente tegen 2026 een meerjarenplanning klaar hebben. De fusie brengt al extra kosten met zich mee, en een zwembad zou een langdurige financiële last betekenen. “We moeten naar het volledige plaatje kijken,” stelt Snoeks. “Een zwembad is niet alleen een investering in infrastructuur, maar ook in jaarlijks onderhoud, energie en personeel.”
Wie profiteert ervan?
Een zwembad klinkt aantrekkelijk voor sportievelingen en scholen, maar wat met de inwoners die het niet gebruiken? Zij draaien mee op voor de kosten zonder er direct voordeel uit te halen. Bovendien zijn er in omliggende gemeenten al zwemfaciliteiten, wat de noodzaak van een eigen zwembad in Pajottegem in twijfel trekt.
Bovendien worden zwembaden steeds duurder in exploitatie, onder andere door stijgende energieprijzen en waterverbruik. In andere gemeenten moesten zwembaden al sluiten of werden ze geprivatiseerd omdat de kosten onhoudbaar werden. Pajottegem dreigt in dezelfde val te lopen: een dure investering die uiteindelijk alsnog onbetaalbaar wordt.
Is groter altijd beter?
Hoewel sommige partijen zich hard maken voor een zwembad, blijft het de vraag of ‘meer en beter’ altijd de juiste aanpak is. Pajottegem heeft al sportfaciliteiten en een samenwerkingsverband met omliggende gemeenten zou een logischer en goedkoper alternatief kunnen zijn.
Burgemeester Kris Poelaert waarschuwt zelf voor valse verwachtingen: “We maken geen grote beloften voordat alle mogelijkheden grondig onderzocht zijn.” Toch lijkt de politieke druk om ‘iets groots’ te realiseren groot te zijn. De vraag blijft: gaat het hier om een echte behoefte of om een prestigeproject dat de belastingbetaler veel geld zal kosten?
Voorlopig is het onderzoek gestart, maar de gemeente moet zich de vraag stellen: investeren we in wat écht nodig is, of in wat ‘mooi staat’ op papier?
Geef een reactie