Pajottegem: De Fusie der Wanhoop
Daar in het Pajottenland, ooit zo vrij,
Waar boeren ploeterden, koeien blij,
Komen nu dorpen samen voort,
Niet uit liefde, maar uit administratief akkoord.
Met lijm en plakband aan elkaar gekleefd,
Omdat Brussel vond dat het zo beter leeft.
Dorpen vergaan,
Verdrinken samen in één gemeentebestaan.
Natuur en velden, ja, dat blijft bestaan,
Tot projectontwikkelaars langskomen gaan.
Een woonwijk hier, een betonnen muur daar,
Pajottegem wordt vastgoedgebaar.
Maar ach, hef het glas, het is al te laat,
De fusiegolf is wat de toekomst baat.
Op Pajottegem, scherts en schijn,
Waar verloren dorpen één moeten zijn.
Geef een reactie