De gevolgen van klimaatverandering laten zich in het Pajottenland en de Zennevallei pijnlijk voelen. Door de overvloedige regen van de afgelopen dagen en weken staan de waterpeilen in zowat alle waterlopen alarmerend hoog.
Wat ooit een uitzonderlijk fenomeen was, lijkt nu een terugkerend patroon te worden. Hoewel overloopzones in weilanden en akkers voorlopig nog het overtollige water weten te bufferen, lijkt het slechts een kwestie van tijd vooraleer ook woningen bedreigd worden. De gemeenten houden de situatie nauwlettend in de gaten, maar de steeds intensere en frequentere regenval legt een ongemakkelijke waarheid bloot: onze regio’s zijn niet voorbereid op de grillen van een opwarmend klimaat.
In Pajottegem blijft de Mark een van de kritieke waterlopen. Zaterdag liepen er opnieuw straten onder water, waardoor verkeersaders zoals de Boemolenstraat in Herne werden afgesloten. Ook in Bever zorgde de regen voor gevaarlijke toestanden, met wegen zoals Akrenbos die onbegaanbaar werden door de stijgende waterstanden. In Pepingen troffen gelijkaardige problemen kritieke plekken aan, zoals ’t Zwaantje en de Donkerstraat, waar verkeer onmogelijk werd door de overstromingen. En dan is er de Zuunbeek in Sint-Pieters-Leeuw, die overliep in de wachtbekkens, en de Bellebeek in Affligem, die opnieuw aan de alarmbel trekt. Zelfs de overloop van de Zenne in Lembeek wordt op de proef gesteld door het onophoudelijke water dat via het kanaal moet worden afgevoerd.
Het gezin van Ludo, dat de beek achter hun woning op enkele uren tijd vier meter buiten haar oevers zag treden, vat de angst treffend samen: “Als die boom omvalt, zal het hier overstromen.” Het is een schokkend beeld van hoe lokale rivieren, ooit rustieke kenmerken van ons landschap, veranderen in onvoorspelbare dreigingen. De waarschuwingen zijn er al lang: drie rivieren in Wallonië hebben hun alarmniveau bereikt, en ook in Vlaanderen stijgt het waterpeil van de Dender sneller dan voorspeld. Straten en jaagpaden in Ninove zijn ondertussen afgesloten, met geen onmiddellijke beterschap in zicht.
Dit alles is geen toeval. De intensivering van neerslag, de verschuivingen in weerspatronen en de falende capaciteit van onze natuurlijke waterbuffers zijn onmiskenbare gevolgen van de wereldwijde opwarming. Wat we nu zien in het Pajottenland is geen geïsoleerd probleem, maar een symptoom van een klimaatcrisis die ons allemaal treft. Als we niet snel handelen, dreigt wateroverlast een constante dreiging te worden in onze regio’s – een stille maar verwoestende kracht die onze manier van leven voorgoed zal veranderen.
Geef een reactie