Pajottegem, een charmant lappendeken van twaalf dorpskernen, is een waar mekka voor iedereen met een passie voor regeltjes en papierwerk.
Het bestuur wordt gerund door een schepencollege van maar liefst negen leden – genoeg om een klein koor op te richten, mocht het politieke pad ooit doodlopen. Ze combineren hun liefde voor beleidsplannen en begrotingen met een bijna olympische toewijding aan meldpunten. Van geurhinder tot huisvuilophaling, er lijkt niets te banaal om netjes in een digitaal vakje te passen.
Hoewel de gemeenteraad open staat voor het publiek, blijft het college zelf gehuld in een waas van mysterie, met besloten vergaderingen waar vermoedelijk de écht sappige beslissingen vallen.
Met al deze bedrijvigheid voelt Pajottegem als de perfecte bestemming voor iedereen die houdt van gemeentepolitiek – of gewoon zijn ongenoegen over een knipperende lantaarnpaal wil uiten. Want zeg nu zelf: waar anders krijg je zoveel democratische daadkracht per vierkante meter?
Het college van Pajottegem lijkt wel een bonte verzameling van talenten en ambities, geleid door burgemeester Kris Poelaert, de superman van de Vlaamse gemeentepolitiek. Met een CV dat begint bij Delhaize en ABB Verzekeringen, en eindigt in het Vlaams Parlement, bewijst hij dat er niets mis is met een carrièrepad dat aanvoelt als een avonturenroman. Als zoon van een voormalige burgemeester zit besturen blijkbaar in zijn DNA – al blijft het onduidelijk of dat een voordeel of een vloek is.
Dan hebben we Ludo Persoons, de eerste schepen en de onofficiële hoeder van alles wat stil ligt of op een kaart getekend moet worden: openbare werken, ruimtelijke ordening en begraafplaatsen. Een man met een duidelijke missie: de wegen glad, de stoepen recht en het Vlaams karakter stevig op zijn plaats houden. Hij is niet alleen schepen, maar ook de architect van harmonie in een dorp waar elke steen op z’n plek moet liggen.
Wat de andere schepenen betreft: zij vormen samen een dreamteam dat zich buigt over geurhinder, verkeersborden en alles wat in een meldpunt gepropt kan worden. Als er een probleem is in Pajottegem, kan je er zeker van zijn dat er een schepen is die zich er met volle overtuiging over zal ontfermen – of toch minstens een vergadering over zal beleggen.
Kortom, het bestuur van Pajottegem is een goed geoliede machine, waar ambitie en absurditeit hand in hand gaan, met een vleugje gezelligheid en een flinke dosis Vlaamse koppigheid.
Geef een reactie